- κονιάρος
- κονιάρος, ο και κονιάρης, οδημώδης ονομασία των Τούρκων.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
κονιάρος
Look at other dictionaries:
Κονιάρος — και Κονιάρης, ο (Μ Κονιάρης και Κοϊνάρος) Τούρκος. [ΕΤΥΜΟΛ. < τοπων. (Ι) κόνιο με σίγηση τού αρκτικού ι + κατάλ. άρος / άρης (πρβλ. βογι άρος, κελλ άρης)] … Dictionary of Greek
κονιαροπατημένος — η, ο αυτός που πατήθηκε από τους Κονιάρους, που έχει υποδουλωθεί στους Τούρκους («μη μέ μαλώνεις, Κίσσαβε, κονιαροπατημένε», δημ. τραγ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κύρ. όν. Κονιάρος + πατημένος (< πατάω)] … Dictionary of Greek
